Langzaamaan verandert 'Huis' in 'Thuis'

Zondag 24 maart 2019


Wonen
Intussen vertoef ik zes weken in mijn nieuwe woning in Beuningen. Sinds de verhuizing staat nog niet alles op zijn plek. Dat komt wel in orde, net zoals enkele klussen in huis, garage en tuin. Ik kan tenslotte koken, wassen en drogen, lekker slapen in mijn eigen bed, douchen, internetten en tv kijken. Met dat alles ben ik al best tevreden.

Leven en Dood
De weken vliegen voorbij en ik verveel me duidelijk niet. Kijk alleen al naar de afgelopen twee weken, gebeurtenissen waarbij ik van het ene uiterste in het andere viel.
Dat begon vorige week maandag heel verdrietig met het totaal onverwacht afscheid nemen van een dierbare vriend in Dordrecht. In diezelfde week moest ik volop schakelen want erna volgenden vier diners c.q. feesten! Echt bizar…
Afgelopen maandag was er een van afschuw en verbazing over hoe iemand tot zo’n gruwelijke daad kan komen. Heel Nederland leefde mee met Utrecht.

Volle week
Dinsdag stond de fysio gepland, dat kwam goed uit want even ervoor ging ik door mijn linkerknie, zo uit het niets. Tja, dat kan je hebben met fybromyalgie. Op naar mijn vertrouwde fysiotherapeut Toni, want wat een geluk, naast zijn werkzaamheden bij fysiopraktijk Bergen heeft hij ook een eigen praktijk, in Nijmegen, op slechts 7 kilometer afstand van waar ik nu woon.

Woensdag stond in het teken van stemmen op de Provinciale Staten én Waterschap. Ik moest me wel goed inlezen want ik woon nu tenslotte in een andere provincie: Gelderland! Fijn dat er de Stemwijzer is.

Maar voordat ik ‘s morgens de deur uitging om te gaan stemmen, wilde ik nog éénmaal iets nakijken op de computer. Staande las ik enkele standpunten na. Terwijl ik erbij wilde gaan zitten vergat ik dat ik daarvoor de stoel naar achteren had geschoven. Boem! Met een grote plof lag ik languit op de grond. Ik rolde gelijk door en bleef even verdwaasd liggen. Maar ook verbaasd dat ik geen pijn voelde. De nieuwe PVC-vloer, die ik nu van héél dichtbij kon bewonderen, blijkt niet alleen geluiddempend en krasvrij te zijn maar ook een soort van ‘zacht’…

Amsterdam - Margriet
Donderdag, weer een dag later, mocht ik naar Amsterdam voor een fotoshoot. Het resultaat daarvan is binnenkort te bewonderen in magazine ‘Margriet’.
Ik mag voor nu alleen verklappen dat het thema ‘Tegenpolen’ heet, de rest volgt… Het was een mooie en aparte ervaring. Eerst ging de visagiste met me aan de slag (gezicht en kapsel) en daarna de styliste (kleding en schoenen). Vervolgens maakte de fotografe een hele serie foto’s. Nou mensen, ik ben weer een ervaring rijker!

Kaft of Cover?
Op Facebook gaat een bookcover(kaft)challenge rond waarbij iemand zeven dagen achterelkaar een cover/kaft toont van een boek dat hem/haar blij maakt, terug brengt naar vroeger, inspireert en/of motiveert. Schrijfmaatje Rinske is hiervoor uitgedaagd en plaats boeken die ik totaal niet ken, grappig.  Eigenlijk is dit ook wel iets voor mij maar de muur waar ik de boekenkasten wil plaatsen is nog leeg, ze moeten nog in elkaar gezet worden. Ik besluit die uitdaging ook aan te gaan maar dan moet ik hem wel verdubbelen: zelf de kasten in elkaar zetten én tijdens het vullen met boeken zeven eruit halen die voor mij belangrijk zijn. 

Boekenweek
Ik besef dat het een mooie combinatie is met de Boekenweek. Dit keer met het thema ‘Moeder de vrouw’. Daarbij denk ik meteen aan het boek dat ik nu schrijf over mijn overgrootmoeder Marjanneke en oma Betje. Maar vooral aan de korte verhalen die ik nu samen met mijn moeder schrijf over de maanden vooraf aan Market Garden, van januari 1944 t/m september 1944. Ook te volgen via de facebookpagina: ‘Samen met Betsy naar 75 jaar Market Garden’.

Lupinestraat 24 te Beuningen
En nu staan er vanaf vandaag, zondag, drie kasten in de woonkamer te pronken. Zonder hulp zelf in elkaar gezet. Het blijkt dat je soms meer kan dan dat je denkt. Als ik mijn zus even later aan de telefoon heb vraagt ze “Heb je je zelf wel een schouderklopje gegeven?”  

Afijn, ik kijk op dit moment heel tevreden naar die kasten, de eerste dozen met boeken vinden hun bestemming. Het huis begint nu, mét die vertrouwde kasten, meer als mijn ‘thuis’ te voelen. Bij het woordje ‘thuis’ moet ik ineens denken aan de tomtom in de auto. Het wordt hoog tijd dat ik in het navigatiesysteem het thuisadres ga aanpassen!

Lieve groet,
Anneliese

Foto