Dat de beste mag winnen!
Stormvogels ’28 - DAW
Zondag 18 februari voetballen Stormvogels ‘28 thuis, op hun sportpark ’t Eindpunt, tegen DAW. Stormvogels ‘28 is de voetbalclub van Siebengewald, waar ik nu alweer 20 jaar woon en DAW komt uit Schaijk, mijn geboortedorp. Al mag ik het zo niet noemen, voor mij voelt die wedstrijd aan als een ‘Derby’.
Voetbalveld
In Schaijk woonde ik in de Bossestraat, recht tegenover het voetbalveld van DAW. Geloof me, de mooiste speelplek die je je als kind kan bedenken. Mij kon je samen met de buurtkinderen dan ook altijd op of om het voetbalveld vinden. Dat voetbalveld had natuurlijk ook aantrekkingskracht op mij omdat mijn beide broers daar voetbalden, veel gesprekken thuis gingen over voetbal. DAW zat in ons bloed.
Lies en Wim Spanjers
Teruggaand in mijn herinneringen was er in het begin nog geen kantine en dronken de voetballers hun thee tijdens de rust, bij onze buren Wim en Lies Spanjers. Zo zag ik elke zondagmiddag een stoet voetballers van de eerste elftallen de weg oversteken. In gedachten hoor ik zelfs weer het geluid van die noppen, van hun voetbalschoenen, op straat.
Het ging er soms hard op
Langs de lijn ging het er vaak hard op. “Naar vóóóóren!” “Scheids, dat was hands!” “Niet te geloven!” “Jáááááá’, goaaaaaal.” En of al die gvd’s nou wel zo opvoedkundig correct waren voor kinderoren, ik betwijfel het, ze maakten in ieder geval diepe indruk op mij. En ik heb er niks aan overgehouden haha.
Ook op het veld kon het er hard aan toe gaan. Regelmatig kwam er een ambulance voorrijden. Dan was er een voetballer óf verkeerd terecht gekomen óf te hard aangepakt door een tegenstander. Met als resultaat: een of andere breuk, of een hersenschudding na een flinke botsing.
Jullie snappen het wel, er was altijd reuring bij ons aan de overkant. Je kon me daar dan ook elke zondag, na de kerk en het warme middageten, vinden.
Plakboeken vol
De prestaties van mijn voetballende broers, en later ook mijn zwager, hielden we thuis elke week secuur bij. Plakboeken vol met krantenknipsels, ik zie ze weer voor me, bijgehouden door mijn moeder, trots op haar jongens.
Zelfs IK zat op voetbal
Nu ik er over nadenk. Ik heb zelf nog een blauwe maandag gevoetbald en wel bij de dames van Achilles (Reek). Slechts een paar maanden, in de periode dat ik op het Gemeentehuis van Schaijk werkte, met werktijden van 9 tot 5 en in het weekend vrij. Toen Theo en ik even later ons eerste restaurant opende was dat weer voorbij. Dat zat even diep weggestopt! Bij Achilles voetbalde mijn schoonzus Joke heel verdienstelijk, denk dat zij mij heeft overgehaald om in Reek mee te gaan voetballen. En dat was hartstikke leuk. Best raar dat ik in Reek ging voetballen terwijl juist mijn broer Henk zich in Schaijk volop inzette om daar het damesvoetbal op de kaart te zetten. Zie de link onderaan deze blog!
Het DNA van DAW
Die periode ligt alweer lang achter ons, intussen zijn we heel wat jaartjes ouder. Toch blijft DAW onze gemoederen bezig houden. Onze generatie, maar ook de jongere, zoals de zonen van mijn broers, als voetballer en/of als sportbegeleider.
Of als fysiotherapeut. Zo verzorgt mijn broer Henk op dit moment de mannen van DAW 1 en 2. Of ze nu uit of thuis voetballen, elke zondagmiddag staat hij naast het veld met spons en spray paraat, om ‘zijn’ voetballers bij te staan tijdens hun wedstrijd. En het mooie is, ook het thuisfront doet nog mee. Zo hoor ik steevast elke zondagavond of maandagmorgen van mijn 91-jarige (!) moeder wat DAW gedaan heeft, hoe hoog ze staan en of ze dit jaar gaan promoveren of degraderen.
Langs de lijn
Nu wil het dus dat DAW in dezelfde competitie zit met Stormvogels ‘28 waardoor ze ook op bezoek moeten in Siebengewald. Uiteraard probeer ik daar altijd bij te zijn om dan langs de lijn DAW aan te moedigen. Elke keer heb ik weer schik bij het zien van die verbaasde blikken van Siebengewaldse toeschouwers, mijn dorpsgenoten. Ik ga dan meestal dicht bij de Dug-Out staan, met gepaste trots dicht bij mijn grote broer. Op dat moment daalt een beetje dat gevoel van vroeger over mij heen, dat van toen in de Bossestraat, in Schaijk, tegenover ons ouderlijk huis.
Hup DAW Hup Stormvogels ‘28
Vandaag, zondag 18 februari, ga ik weer kijken. Mijn broer gedag zeggen, DAW aanmoedigen. Ze zullen er alles aan doen om waar DAW voor staat waar te maken: De Aanhouder Wint.
Maar: ze zullen het niet makkelijk krijgen hier in Siebengewald, Stormvogels ’28 heeft een heel goed team.
Kortom, dat wordt vanmiddag genieten van een mooie faire wedstrijd.
Eén ding staat daarbij voorop: Dat de beste moge winnen!
Ik wens jullie allen een fijne sportieve dag.
Lieve groet, Anneliese.
